Springer Spaniel Angielski

Ten energiczny, inteligentny pies myśliwski zdobywa serca nie tylko myśliwych, ale również rodzin szukających wiernego i aktywnego towarzysza. Jego żywiołowość, łagodny charakter i silne przywiązanie do człowieka sprawiają, że jest idealnym psem dla osób lubiących ruch i spędzanie czasu na świeżym powietrzu. Rasa ta doskonale sprawdza się zarówno w roli psa użytkowego, jak i domowego pupila.

Zalety:

• Wyjątkowo przyjazny wobec ludzi i innych zwierząt
• Bardzo inteligentny i chętny do nauki
• Silnie przywiązany do opiekuna
• Uwielbia ruch i zabawę, idealny do aktywnego trybu życia
• Sprawdza się jako pies rodzinny i sportowy
• Rzadko przejawia agresję
• Ma dobry węch i instynkt łowiecki
• Lubi współpracować i być częścią życia domowego

Wady:

• Wymaga bardzo dużo ruchu i stymulacji umysłowej
• Może niszczyć przedmioty, gdy się nudzi
• Bywa zbyt pobudliwy i szczekliwy
• Silny instynkt tropiący – może uciekać za zapachem
• Wymaga systematycznej pielęgnacji sierści i uszu
• Potrafi być uparty, jeśli szkolenie nie jest konsekwentne
• Źle znosi samotność – może cierpieć na lęk separacyjny
• W okresie linienia gubi sporo sierści

Rasa ta wywodzi się z Wielkiej Brytanii i jest jedną z najstarszych linii psów myśliwskich. Początkowo spaniele nie były klasyfikowane według wielkości, a jedynie według funkcji – „springer” oznaczał psa wypłaszającego ptaki z zarośli, by mogły zostać upolowane przez sokolnika lub strzelca. Od XIX wieku zaczęto selekcjonować je celowo jako odrębną rasę. Rasa ta została oficjalnie uznana przez brytyjski Kennel Club w 1902 roku i szybko zyskała popularność także poza Wyspami.

Zgodnie ze wzorcem FCI psy tej rasy powinny mieć mocną budowę, być proporcjonalne, z wyraźnie zaznaczoną klatką piersiową, głową o łagodnym wyrazie i umiarkowanej długości kufie. Uszy są długie, nisko osadzone i dobrze owłosione, co dodaje im charakterystycznego uroku. Oczy powinny być ciemne, żywe i inteligentne. Ogon jest nisko osadzony, często nieco przycięty w krajach, gdzie jest to legalne. Ruch psa musi być płynny, sprężysty i energiczny – podkreślając jego użytkowe pochodzenie.

Ten pies to urodzony sportowiec i entuzjasta wszelkiej aktywności. Uwielbia aportowanie, bieganie, tropienie i pływanie. Jest niezwykle towarzyski i nie przepada za samotnością. Dobrze dogaduje się z dziećmi i innymi psami. Cechuje się wysokim poziomem energii i potrzebą pracy z człowiekiem. Bez regularnych zajęć może się szybko nudzić i wykazywać zachowania destrukcyjne.

Wzrost: samce osiągają ok. 48–56 cm, suki nieco mniej – zazwyczaj 46–52 cm.

Waga: dorosłe psy ważą zwykle 20–25 kg, przy zachowaniu atletycznej sylwetki i umiarkowanej masy ciała.

Umaszczenie: najczęściej spotykane umaszczenie to biało-brązowe lub biało-czarne, czasem z podpalaniem. Sierść jest długa, falista, z frędzlami na łapach, uszach i ogonie.

Średnia długość życia: psy tej rasy żyją przeciętnie 12–14 lat, choć przy dobrej opiece mogą dożyć nawet 15–16 lat.

Pochodzenie: Wielka Brytania – rasa wywodząca się z linii psów wykorzystywanych do polowań na ptactwo wodne i lądowe.

Grupa FCI: Grupa 8 – aportery, płochacze i psy dowodne, sekcja 2 – płochacze, z próbami pracy.

Pies ten łączy w sobie niezwykłą łagodność i energię, co czyni go idealnym towarzyszem dla osób prowadzących aktywny tryb życia. Ma przyjazne usposobienie, nie wykazuje agresji i silnie przywiązuje się do swojej rodziny. Uwielbia być blisko ludzi, uczestniczyć w codziennych obowiązkach i zawsze znajdzie sposób, by zwrócić na siebie uwagę. To rasa, która nie odnajduje się w samotności – źle znosi długie godziny bez kontaktu z opiekunem.

To jeden z lepszych wyborów dla rodzin z dziećmi, ponieważ jest cierpliwy, pogodny i bardzo łagodny wobec najmłodszych. Potrafi dopasować swoją energię do sytuacji – chętnie pobiega po ogrodzie, ale i spokojnie położy się obok dziecka podczas czytania książki. Jego naturalna chęć do zabawy sprawia, że staje się świetnym towarzyszem dziecięcych przygód, pod warunkiem, że maluchy potrafią obchodzić się z psem z szacunkiem.

Jest to rasa przyjazna i zrównoważona, która zazwyczaj bez problemu akceptuje inne psy oraz zwierzęta domowe, zwłaszcza gdy została odpowiednio zsocjalizowana. Może mieszkać z kotem, a nawet gryzoniem, o ile relacja ta była budowana od szczeniaka. Jednak warto pamiętać, że instynkt łowiecki nadal tkwi w tej rasie – dlatego w obecności mniejszych, uciekających zwierząt, pies może czasem zareagować impulsywnie. Odpowiednie wychowanie eliminuje jednak większość trudności.

Mimo dużej energii, pies tej rasy może mieszkać w bloku, jeśli jego potrzeby fizyczne i psychiczne są codziennie zaspokajane. Wymaga co najmniej dwóch dłuższych spacerów dziennie, a najlepiej również aktywności sportowej (np. aportowanie, agility, tropienie). Brak ruchu i nuda mogą prowadzić do frustracji, szczekania, a nawet niszczenia rzeczy. To pies rodzinny, który najlepiej czuje się tam, gdzie blisko jest człowiek – niezależnie od metrażu.

Szkolenie tej rasy zazwyczaj nie sprawia trudności, ponieważ psy te są bardzo pojętne i chętne do współpracy. Ich motywacja do pracy z człowiekiem sprawia, że szybko uczą się komend i zasad domowych. Najlepsze efekty przynosi trening oparty na pozytywnym wzmocnieniu, ponieważ zbyt surowe podejście może sprawić, że pies stanie się lękliwy lub niechętny do współpracy. Konsekwencja i cierpliwość to klucz do sukcesu – w zamian opiekun otrzyma psa posłusznego, oddanego i zrównoważonego.

To jedna z bystrzejszych ras w grupie psów użytkowych. Szybko się uczą, potrafią samodzielnie rozwiązywać problemy, a także dobrze reagują na polecenia – zwłaszcza jeśli są odpowiednio zmotywowane. Ich inteligencja idzie w parze z dużą potrzebą pracy i aktywności, dlatego warto zapewniać im różnorodne wyzwania – zarówno fizyczne, jak i umysłowe. To psy, które z powodzeniem biorą udział w sportach kynologicznych i konkursach posłuszeństwa.

Chociaż są to psy bardzo związane z człowiekiem, ich instynkt łowiecki może czasem przejąć kontrolę, zwłaszcza gdy wyczują interesujący trop. Nie są to psy typowo wędrowne, ale mogą oddalić się, gdy coś ich zaintryguje. Dlatego bardzo ważne jest, aby już od młodego wieku uczyć je przywołania i pracować nad kontrolą impulsów. Warto też rozważyć spacery na długiej lince, jeśli pies nie ma jeszcze pewnego posłuszeństwa w terenie.

Większość psów tej rasy wykazuje bardzo duże zamiłowanie do wody. Zostały pierwotnie wyhodowane jako psy myśliwskie do aportowania z lądu i wody, dlatego pływanie leży w ich naturze. Często wskakują do jeziora lub rzeki nawet bez zachęty ze strony opiekuna, a przebywanie w wodzie sprawia im ogromną radość. Naturalny instynkt aportowania z wody sprawia, że aktywności takie jak aportowanie piłki z jeziora są nie tylko świetną zabawą, ale też skutecznym sposobem na zmęczenie psa.

Są to psy dość wokalne, które szczekaniem często wyrażają swoje emocje – radość, ekscytację lub ostrzeżenie. Nie są nadmiernie hałaśliwe jak niektóre małe rasy, ale potrafią reagować szczekaniem na nowe dźwięki, gości czy inne zwierzęta. Ich czujność i potrzeba kontaktu z otoczeniem sprawiają, że nie są zupełnie ciche – jednak przy odpowiednim wychowaniu można skutecznie kontrolować ich wokalizację.

To pies energiczny i aktywny, który potrzebuje znacznie więcej ruchu niż przeciętny kanapowiec. Długie spacery, bieganie luzem, zabawy z piłką, a najlepiej aktywności typu agility, dummy, tropienie lub pływanie – to wszystko idealnie odpowiada jego potrzebom. Minimum dwie godziny aktywności dziennie to konieczność, by pies pozostał zrównoważony psychicznie i fizycznie. Brak ruchu prowadzi do nadpobudliwości, frustracji, a czasem do problemów behawioralnych.

To generalnie zdrowa rasa, ale jak większość psów rasowych, nie jest wolna od predyspozycji do pewnych schorzeń. Odpowiedzialna hodowla, regularne kontrole weterynaryjne i dobrze dobrana dieta znacznie zmniejszają ryzyko poważniejszych problemów. Profilaktyka zdrowotna i aktywność fizyczna to podstawa, by pies żył długo i w dobrej formie. Warto także monitorować stan uszu i zębów, ponieważ są to potencjalne obszary problemowe.

Wśród najczęściej występujących chorób u tej rasy można wymienić dysplazję stawu biodrowego, problemy z oczami (zaćma, dystrofia rogówki) oraz choroby uszu wynikające z ich zwisającej budowy. U niektórych psów mogą również pojawić się schorzenia autoimmunologiczne oraz epilepsja. Regularne badania ortopedyczne i okulistyczne pozwalają na wczesne wykrycie ewentualnych problemów i wprowadzenie skutecznego leczenia lub profilaktyki.

Średnia długość życia tej rasy wynosi od 12 do 14 lat, choć wiele psów dożywa nawet 15-16 lat, jeśli są dobrze prowadzone i nie mają obciążeń genetycznych. Kluczową rolę odgrywają tu odpowiednie żywienie, ruch, profilaktyka zdrowotna oraz warunki życia psa. Zrównoważony tryb życia i opieka weterynaryjna znacząco wpływają na długość życia i jego jakość. W starszym wieku warto monitorować stan stawów i serca.

Pielęgnacja tej rasy nie należy do najłatwiejszych, ponieważ pies ma długą, gęstą sierść z frędzlami, szczególnie na łapach i uszach. Wymaga ona regularnego czesania, najlepiej kilka razy w tygodniu, aby uniknąć kołtunów. Konieczne są też częste kontrole uszu i ich oczyszczanie, ponieważ wilgotne i zamknięte kanały słuchowe sprzyjają infekcjom. Systematyczne czesanie i dbałość o higienę uszu pozwalają utrzymać psa w dobrej kondycji i uniknąć problemów dermatologicznych.

Tak, pies ten gubi sierść przez cały rok, choć linienie jest bardziej zauważalne wiosną i jesienią. Codzienne lub przynajmniej częste szczotkowanie znacznie ogranicza ilość włosów w domu i zapobiega powstawaniu kołtunów. Mimo że nie jest to najbardziej liniejąca rasa, utrata sierści jest umiarkowana i stała, co trzeba brać pod uwagę przy planowaniu wspólnego życia z tym psem – zwłaszcza jeśli ktoś ma alergię lub nie toleruje sierści na meblach.

Springer Spaniel Angielski nie jest rasą hipoalergiczną i nie będzie odpowiedni dla osób silnie uczulonych na psią sierść lub łupież. Choć sierść tej rasy jest miękka i nieco mniej pyląca niż u niektórych psów, nie eliminuje to ryzyka wystąpienia objawów alergii. Dodatkowo, pies ten linieje całorocznie, co może nasilać dolegliwości u osób wrażliwych. Codzienna pielęgnacja i częste sprzątanie mogą pomóc zminimalizować ekspozycję na alergeny, ale nie gwarantują pełnego bezpieczeństwa dla alergika.

Springer Spaniel Angielski ma umiarkowane zapotrzebowanie kaloryczne, ale potrzebuje zbilansowanej, pełnowartościowej diety bogatej w białko i kwas

Ile razy dziennie powinien jeść Pies Springer Spaniel Angielski?

y tłuszczowe omega-3, wspierające zdrowie skóry i sierści. Dobrej jakości karma, dostosowana do wieku, poziomu aktywności i ewentualnych schorzeń, powinna być podstawą żywienia. Unikanie przekarmiania i kontrola masy ciała są kluczowe, ponieważ psy tej rasy mają skłonności do tycia, zwłaszcza przy zbyt małej ilości ruchu.

Dorosły pies powinien jeść 2 razy dziennie – rano i wieczorem, w równych porcjach. Szczenięta potrzebują częstszych posiłków, zwykle 3–4 dziennie, z czasem przechodząc do dwóch. Regularność posiłków ułatwia trawienie, zapobiega wzdęciom i pozwala zachować stabilny poziom energii w ciągu dnia. Stałe godziny karmienia i odpowiednia ilość jedzenia wpływają korzystnie na zdrowie układu pokarmowego i ogólne samopoczucie psa.

Cena szczeniaka z dobrej hodowli zarejestrowanej w ZKwP lub FCI waha się najczęściej od 4000 do 7000 zł. Ostateczna cena zależy od pochodzenia, jakości rodziców, dostępnych badań genetycznych i renomy hodowli. Psy przeznaczone do wystaw lub pracy mogą kosztować jeszcze więcej. Wybór odpowiedzialnego hodowcy to nie tylko gwarancja zdrowia i stabilnej psychiki psa, ale też inwestycja w jego przyszłość i komfort życia opiekuna.

Miesięczne koszty utrzymania tego psa to zazwyczaj 250–400 zł przy standardowej opiece. W skład wchodzi karma dobrej jakości, profilaktyka weterynaryjna, środki pielęgnacyjne, wizyty u groomera (jeśli pies nie jest strzyżony w domu) oraz ewentualne akcesoria i zabawki. Dodatkowe koszty mogą pojawić się przy chorobach, ubezpieczeniach lub intensywnym szkoleniu. Systematyczne planowanie wydatków i rezerwa na nieprzewidziane sytuacje pozwala zapewnić psu opiekę na odpowiednim poziomie.

• to rasa spokrewniona z Cocker Spanielem, od którego została oddzielona dopiero w XX wieku.
• ich nazwa „Springer” pochodzi od sposobu wypłaszania ptactwa łownego przez psy – wyskakiwały one sprężyście z zarośli.
• są często wykorzystywane jako psy do wykrywania narkotyków, materiałów wybuchowych, a nawet schorzeń medycznych, np. cukrzycy.
• to jedna z ras, która wyróżnia się bardzo wysokim poziomem zadowolenia z życia właścicieli – badania wykazały silną więź emocjonalną z opiekunami.
• ich przodkowie pracowali z myśliwymi już w XIV wieku, a ich obecny wygląd ukształtował się w Wielkiej Brytanii.
• są znane z wyjątkowo radosnego usposobienia – często merdają ogonem tak intensywnie, że porusza się cała tylna część ich ciała.
• mają ogromne pokłady energii i nie męczą się tak szybko jak inne rasy – są idealne dla osób aktywnych.
• dobrze znoszą podróże i zmiany otoczenia, o ile mają przy sobie opiekuna, co czyni je idealnymi towarzyszami wyjazdów rodzinnych.