Seter Irlandzki to jedna z najbardziej rozpoznawalnych i eleganckich ras psów myśliwskich. Charakteryzuje się wyjątkowo pięknym, jedwabistym futrem w intensywnym mahoniowym kolorze oraz żywym, towarzyskim usposobieniem. To pies o silnym instynkcie łowieckim, a zarazem doskonały przyjaciel rodziny, jeśli zapewni mu się odpowiednie warunki. Ten pies łączy w sobie wdzięk, inteligencję i nieprzeciętną energię, która sprawia, że trudno przejść obok niego obojętnie. Choć wymaga sporej uwagi i regularnej aktywności, jest wdzięcznym towarzyszem dla osób aktywnych i cierpliwych.
Zalety:
Wady:
Początki rasy sięgają XVIII wieku w Irlandii, gdzie psy te były wykorzystywane do polowań na ptactwo. Wczesne Setery miały różne umaszczenia, a obecny intensywny rudy kolor został wyselekcjonowany w XIX wieku. Rasa szybko zyskała popularność, nie tylko ze względu na swoje zdolności myśliwskie, ale także wyjątkowy wygląd i przyjazny charakter. Współczesny Seter Irlandzki to pies do towarzystwa i sportu, ale zachował wiele ze swoich instynktów tropiących i polujących.
Zgodnie ze wzorcem FCI, Seter Irlandzki to pies proporcjonalnie zbudowany, o szlachetnym wyglądzie, z wyraźnie zaznaczoną klatką piersiową i długą szyją. W ruchu cechuje go lekkość i gracja, z widoczną siłą w galopie. Głowa jest długa, z wyraźnym stopem, a uszy są nisko osadzone i przylegają do głowy. Ogon noszony równo z linią grzbietu, z obfitym piórem. Wygląd Setera łączy elegancję z funkcjonalnością psa myśliwskiego.
Wzrost:
Samce: 58–67 cm
Samice: 55–62 cm
Waga:
Samce: 27–32 kg
Samice: 24–29 kg
Umaszczenie: intensywny mahoniowy lub kasztanowy kolor bez czarnych nalotów; sierść długa, jedwabista, tworząca charakterystyczne „pióra” na ogonie, klatce piersiowej i kończynach.
Średnia długość życia: 12–14 lat
Pochodzenie: Irlandia
Grupa FCI: Grupa 7 – Wyżły, Sekcja 2 – Wyżły brytyjskie i irlandzkie, typ seter, numer wzorca: 120
Seter to pies niezwykle energiczny, pogodny i wrażliwy emocjonalnie. Cechuje się wyjątkową potrzebą kontaktu z człowiekiem oraz dużą czułością, którą okazuje zarówno opiekunom, jak i gościom. Potrafi być bardzo oddany, ale nie zawsze odnajduje się dobrze w samotności – długie godziny bez opiekuna wpływają negatywnie na jego nastrój.
Ten pies to urodzony tropiciel, który łączy intensywną potrzebę ruchu z inteligencją i ciekawością świata. Nie ma w nim agresji – to łagodny, przyjazny kompan, który jednak wymaga stanowczego i wyrozumiałego podejścia wychowawczego. Chętnie współpracuje, jeśli zostanie zmotywowany do działania w przyjazny sposób.
To doskonały wybór dla rodzin z dziećmi, ponieważ jego temperament doskonale współgra z aktywnością i radością najmłodszych domowników. Jest cierpliwy, delikatny, a jednocześnie chętny do zabawy – szczególnie z dziećmi w wieku szkolnym.
Trzeba jednak pamiętać, że jego żywiołowość i rozmiary mogą być problemem przy bardzo małych dzieciach, zwłaszcza gdy pies rozpędzi się podczas zabawy. Mimo to jest to rasa przyjazna, lojalna i oddana rodzinie, która przy właściwym prowadzeniu nie sprawia trudności wychowawczych.
Seter ma dobrze rozwinięty instynkt myśliwski, co oznacza, że może być skłonny do pogoni za mniejszymi zwierzętami – zwłaszcza tymi, które się szybko poruszają, jak koty czy gryzonie. Jednak przy odpowiednim socjalizowaniu od szczenięcia może bez problemu funkcjonować z innymi psami i domowymi pupilami.
W stosunku do innych psów bywa otwarty i łagodny, rzadko wykazuje agresję lub dominację, ale potrzebuje czasu na poznanie towarzysza i zbudowanie relacji. Wychowanie i konsekwencja w socjalizacji odgrywają tu kluczową rolę.
Można go utrzymywać w bloku, ale tylko pod warunkiem, że otrzyma codziennie bardzo dużo ruchu i stymulacji umysłowej. To nie jest rasa dla osób prowadzących siedzący tryb życia – brak aktywności skutkuje frustracją, niszczeniem rzeczy i nadpobudliwością.
W mieszkaniu sprawdzi się tylko wtedy, gdy jego właściciel codziennie zapewni mu co najmniej kilka długich spacerów oraz zabawy i trening. Jeśli pies nie będzie miał ujścia dla swojej energii, zacznie zachowywać się destrukcyjnie.
Seter to pies inteligentny, ale też niezależny, dlatego potrzebuje łagodnego, konsekwentnego i systematycznego szkolenia. Bardzo źle reaguje na krzyk i agresję – takie podejście może zniszczyć relację z psem i utrudnić dalsze wychowanie.
Szkolenie musi opierać się na pozytywnym wzmocnieniu, bo tylko wtedy pies będzie chętnie współpracował i uczył się nowych rzeczy. Sprawdza się w agility, obedience czy tropieniu – wszędzie tam, gdzie może wykorzystać swoją energię i inteligencję.
Tak, to psy bardzo bystre, które szybko uczą się poleceń i analizują zachowania właściciela. Ich inteligencja idzie jednak w parze z niezależnością, dlatego bywają nieco uparte i wymagają większego zaangażowania podczas szkolenia.
To nie są psy, które wykonują polecenia bezmyślnie – oczekują uzasadnienia i motywacji, dlatego potrzebują właściciela z doświadczeniem lub gotowego na naukę pracy z psem. W zamian odwdzięczają się lojalnością i świetnym kontaktem.
Tak, niestety mają tendencję do ucieczek, jeśli poczują zapach zwierzyny lub zauważą potencjalną zdobycz. Wrodzony instynkt łowiecki sprawia, że potrafią nagle zerwać się ze smyczy lub przeskoczyć ogrodzenie.
Dlatego bardzo ważne jest, by na spacerach prowadzić psa na smyczy lub w dobrze zabezpieczonym terenie, a ogrodzenie posesji powinno być solidne i wysokie. Brak kontroli może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji.
Zdecydowanie tak – wiele przedstawicieli tej rasy uwielbia wodę i chętnie wskakuje do jezior, rzek czy stawów. Pływanie to dla nich świetny sposób na rozładowanie nadmiaru energii i zabawa, która sprawia im ogromną radość.
Warto jednak pamiętać, że nie każdy pies od razu lubi wodę – niektóre potrzebują stopniowego przyzwyczajenia, a pływanie powinno odbywać się w bezpiecznych warunkach. Warto też zadbać o osuszenie sierści po kąpieli.
Nie należą do szczególnie hałaśliwych psów, ale potrafią szczekać, jeśli są znudzone, niespokojne lub czują się samotne. Szczekanie może też być wyrazem ekscytacji – np. podczas zabawy lub powitania właściciela.
Odpowiednie wychowanie i zaspokojenie potrzeb fizycznych oraz psychicznych zazwyczaj redukuje problem nadmiernego szczekania, ale niektóre osobniki mogą mieć większą potrzebę wokalizacji niż inne.
To jedna z najbardziej aktywnych ras – pies ten potrzebuje minimum 2–3 godzin intensywnej aktywności dziennie. Sam spacer na smyczy nie wystarczy – pies powinien mieć możliwość biegania luzem, tropienia, zabawy z innymi psami lub uprawiania psich sportów.
Zaniedbanie potrzeb ruchowych skutkuje problemami behawioralnymi – pies może niszczyć przedmioty, szczekać lub stać się nadpobudliwy. To rasa dla osób aktywnych, które chcą spędzać czas z psem na świeżym powietrzu.
Seter to rasa ogólnie zdrowa i silna, ale jak wiele większych psów, może być narażony na kilka dziedzicznych chorób. Psy tej rasy cieszą się dobrym zdrowiem, jeśli pochodzą z odpowiedzialnej hodowli. Regularne kontrole u weterynarza, badania profilaktyczne i aktywny tryb życia pozwalają utrzymać psa w dobrej kondycji.
Nie bez znaczenia jest także odpowiednia dieta oraz ruch – niedobory składników odżywczych i brak aktywności mogą przyczynić się do problemów zdrowotnych, zwłaszcza ze stawami i układem pokarmowym.
Do typowych problemów zdrowotnych tej rasy należą m.in.: dysplazja stawów biodrowych, postępujący zanik siatkówki (PRA), epilepsja oraz choroby uszu związane z długimi, zwisającymi małżowinami. U niektórych psów może również występować choroba von Willebranda (zaburzenia krzepliwości krwi).
Istnieje także ryzyko skrętu żołądka, dlatego ważne jest, aby nie karmić psa tuż przed intensywnym wysiłkiem fizycznym. Profilaktyka, regularne badania i odpowiednie żywienie zmniejszają ryzyko wystąpienia wielu z tych schorzeń.
Średnia długość życia tej rasy wynosi około 12 do 14 lat, co jak na większego psa jest wynikiem bardzo dobrym. Psy z renomowanych hodowli, dobrze prowadzone, zadbane i regularnie kontrolowane przez weterynarza mogą dożyć nawet 15–16 lat.
Duże znaczenie dla długowieczności mają geny, ale także codzienna rutyna – regularne spacery, zdrowa dieta i troskliwa opieka przekładają się bezpośrednio na długość i jakość życia psa.
Seter Irlandzki ma długą, jedwabistą sierść, która wymaga systematycznej pielęgnacji. Konieczne jest codzienne lub co najmniej 3–4 razy w tygodniu szczotkowanie, by zapobiec kołtunom, szczególnie za uszami, w pachwinach i na ogonie.
Warto też kontrolować stan uszu i regularnie je czyścić – są one podatne na infekcje. Kąpiele wykonuje się co kilka tygodni lub w razie potrzeby, z użyciem delikatnych szamponów dla psów. Dbanie o sierść i uszy jest kluczowe dla zdrowia i komfortu psa.
Tak, psy tej rasy gubią sierść, zwłaszcza w okresie linienia – wiosną i jesienią. Utrata sierści nie jest jednak nadmierna, jeśli regularnie szczotkujesz psa i dbasz o jego skórę. Utrzymanie czystości w domu nie powinno stanowić dużego problemu przy właściwej pielęgnacji.
Pomocne są również suplementy diety z kwasami omega-3 i omega-6, które wzmacniają strukturę włosa i poprawiają kondycję sierści. Systematyczna pielęgnacja ogranicza ilość wypadającego futra.
Niestety, to nie jest najlepszy wybór dla osoby z alergią na sierść psa. Długi włos, który wypada przez cały rok, może nasilać objawy alergii. Co więcej, sierść łatwo zatrzymuje kurz, pyłki i inne alergeny, które mogą być uciążliwe dla alergików.
Jeśli jednak alergia ma łagodną postać, możliwe jest wspólne życie z psem pod warunkiem przestrzegania zasad higieny: częstego odkurzania, wietrzenia i kąpieli psa. Warto też wcześniej przetestować reakcję alergiczną na kontakt z konkretnym osobnikiem.
Seter wymaga wysokiej jakości karmy – bogatej w białko, tłuszcze i odpowiednią ilość błonnika. Najlepiej sprawdzają się diety oparte na mięsie i składnikach wspierających stawy, takich jak glukozamina i chondroityna, szczególnie u psów aktywnych lub starszych.
Warto unikać karm niskiej jakości zawierających zboża, sztuczne konserwanty i barwniki. Porcje powinny być dostosowane do wagi, wieku, aktywności oraz stanu zdrowia psa. Zbilansowana dieta to podstawa zdrowia i energii u tej rasy.
Dorosły Seter Irlandzki zwykle powinien być karmiony 2 razy dziennie – rano i wieczorem. Taki rozkład posiłków pomaga utrzymać stały poziom energii i zapobiega przejadaniu się. Szczenięta natomiast wymagają 3–4 posiłków dziennie, dostosowanych do ich wzrostu i potrzeb żywieniowych.
Regularne pory karmienia i odpowiednia ilość pokarmu są kluczowe, aby utrzymać dobrą kondycję fizyczną i zdrowie psa.
Cena szczeniaka Seter Irlandzkiego z renomowanej hodowli waha się zazwyczaj od 3000 do 6000 zł. Cena zależy od rodowodu, linii hodowlanej, wyników wystawowych rodziców oraz lokalizacji hodowli. Warto inwestować w psa z odpowiednim pochodzeniem, aby mieć pewność co do zdrowia i charakteru zwierzęcia.
Zakup psa to także inwestycja w opiekę weterynaryjną, szkolenie i akcesoria, dlatego warto dobrze przemyśleć ten wydatek.
Roczny koszt utrzymania Seter Irlandzkiego wynosi średnio 4000–6000 zł, obejmując karmę, wizyty u weterynarza, szczepienia, środki na odrobaczanie i profilaktykę przeciw pasożytom. Dodatkowo trzeba uwzględnić wydatki na pielęgnację, akcesoria, zabawki oraz ewentualne szkolenia.
Regularna i odpowiednia opieka pozwala utrzymać psa w dobrej formie, ale wymaga systematycznych nakładów finansowych. Utrzymanie zdrowego psa wiąże się z konsekwentnym dbaniem o jego potrzeby.
Te wyjątkowe cechy czynią Setera Irlandzkiego rasą cenioną przez miłośników aktywnego stylu życia i myślistwa.
Przedstawiamy uroczego gentlemana o imieniu Boston – pieska, który łączy amerykański urok i irlandzką duszę. Jak jego imiennik – miasto Boston – jest elegancki, bystry i gotowy na wielką przygodę! To