Bernardyn

Bernardyn to olbrzymi pies zaliczany do grupy molosów typu górskiego. To jedna z najbardziej rozpoznawalnych ras psów na świecie, znana ze swojej roli w ratownictwie górskim, szczególnie w Alpach. Bernardyn długowłosy i krótkowłosy to dwie odmiany, które różnią się długością sierści, jednak ich charakter i usposobienie pozostają podobne.

Długość życia: od 8 do 10 lat

Waga: od 64 do 120 kg

Wzrost: od 70 do 90 cm w kłębie, a samice od 65 do 80 cm.

Zalety:

• Pies rodzinny – Bernardyn to rasa psów o łagodnym usposobieniu, doskonale nadająca się dla rodzin.
• Pupil oddany opiekunowi – Silnie przywiązuje się do swoich właścicieli.
• Psa stróżującego – Doskonale nadaje się do roli stróża dzięki swoim rozmiarom i czujności.
• Toleruje dzieci – Jest łagodny i cierpliwy wobec najmłodszych członków rodziny.

Wady:

• Wysokie koszty utrzymania – Bernardyn to pies, który potrzebuje dużych ilości karmy dla psów.
• Skręt żołądka – Rasa ta jest podatna na ten poważny problem zdrowotny.
• Wymaga przestrzeni – Duży pies najlepiej czuje się w domu z ogrodem.
• Problemy ze stawami – Przedstawiciele tej rasy często cierpią na dysplazję biodrową.

Historia rasy bernardyn rozpoczyna się w XVII wieku w klasztorze Wielkiej Przełęczy św. Bernarda w Alpach Szwajcarskich. Mnisi wykorzystywali te psy jako przewodników górskich wyszukujących i ratujących podróżnych. Jeden z najsłynniejszych przedstawicieli tej rasy, Barry, uratował ponad 40 osób.

Oficjalny wzorzec rasy bernardyn został zatwierdzony w 1867 roku. Bernardyn to duży i masywny pies o prostokątnej sylwetce, z potężną kufą, zwisającymi uszami i gęstym ogonem. Jego umaszczenie zazwyczaj jest biało-brązowe z różnym rozmieszczeniem plam.

Wzrost: od 70 do 90 cm

Waga: do 120 kg

Umaszczenie: kombinacja bieli z brązem, rudym lub mahoniowym.

Średnia długość życia: od 8 do 10 lat.

Pochodzenie: rasa pochodzi z Alp szwajcarskich, gdzie była wykorzystywana przez mnichów do ratowania ludzi na przełęczy św. Bernarda.

Grupa FCI: grupa II FCI – psy w typie molosów i szwajcarskie psy górskie.

Bernardyn to rasa psów wyróżniająca się łagodnym usposobieniem, co czyni ją idealnym wyborem dla osób szukających spokojnego i oddanego towarzysza. Bernardyny są niezwykle zrównoważone, lojalne i cierpliwe. Ich inteligencja i spokój czynią je łatwymi w adaptacji do różnych środowisk, pod warunkiem że mają zapewnione odpowiednie warunki przestrzenne. Psy tej rasy charakteryzuje również duża wrażliwość na potrzeby swoich opiekunów. Bernardyn to pies, który wymaga bliskiego kontaktu z ludźmi i nie znosi długotrwałej samotności.

Warto jednak pamiętać, że bernardyny, mimo łagodności, mogą być niezależne w swoich działaniach. Dzięki swoim naturalnym instynktom ochronnym i czujności są świetnymi stróżami, choć ich dominującą cechą jest raczej przyjacielskość niż agresja. W odpowiednich rękach ten duży i masywny pies stanie się nie tylko oddanym pupilem, ale również niezawodnym obrońcą.

Bernardyn to rasa psów wyjątkowo dobrze dogadująca się z dziećmi. Ich łagodny charakter, cierpliwość i tolerancja sprawiają, że są doskonałymi towarzyszami dla najmłodszych. Dzięki swojej masywnej budowie i spokojnemu usposobieniu bernardyny rzadko bywają impulsywne. Są wyjątkowo ostrożne w kontaktach z maluchami, często wykazując wobec nich instynkt ochronny.

Dzieci mogą traktować bernardyna jak wielkiego, futrzanego przyjaciela, a pies ten cierpliwie znosi ich obecność. Niemniej jednak, jak w przypadku każdego dużego psa, kontakt dziecka z bernardynem powinien odbywać się pod nadzorem dorosłych, zwłaszcza w przypadku małych dzieci, które mogą nieświadomie naruszyć przestrzeń psa. Bernardyn to rasa, która nie tylko toleruje dzieci, ale także często staje się ich opiekunem i strażnikiem.

Bernardyn to pies o spokojnym i łagodnym charakterze, co sprawia, że zwykle dobrze toleruje inne zwierzęta domowe. Dzięki swojej cierpliwości i przyjaznemu usposobieniu potrafi nawiązać pozytywne relacje z psami, kotami czy nawet mniejszymi zwierzętami. Kluczem do sukcesu jest jednak odpowiednia socjalizacja już na etapie szczenięcia.

Jeśli bernardyn zostanie przyzwyczajony do obecności innych zwierząt, stanie się dla nich towarzyszem, a nie zagrożeniem. Warto jednak pamiętać, że ze względu na swoje rozmiary bernardyn może przypadkowo przestraszyć mniejsze zwierzęta, dlatego początkowe kontakty powinny być nadzorowane. Bernardyn to rasa, która dobrze czuje się w grupie i nie wykazuje tendencji do dominacji, co czyni go idealnym towarzyszem dla innych pupili w domu.

Bernardyn to olbrzymi pies, który najlepiej czuje się w przestronnym domu z ogrodem. Mieszkanie w bloku może być dla tej rasy wyzwaniem ze względu na jej rozmiary, wagę i potrzebę ruchu. Bernardyny potrzebują przestrzeni, aby czuć się komfortowo, a także możliwości regularnych spacerów, aby utrzymać zdrowie fizyczne i psychiczne.

Choć bernardyn to pies o spokojnym charakterze, brak odpowiedniej przestrzeni może prowadzić do frustracji i problemów behawioralnych. Jeśli jednak właściciel mieszkania w bloku jest gotowy poświęcić czas na częste spacery i aktywność na świeżym powietrzu, bernardyn może się w nim zaaklimatyzować. Kluczowym aspektem jest także zapewnienie psu miejsca do odpoczynku, które będzie dostosowane do jego rozmiarów.

Szkolenie bernardyna wymaga konsekwencji, cierpliwości i pozytywnego podejścia. Psy tej rasy są inteligentne, ale ich niezależna natura sprawia, że mogą wykazywać pewną upartość. Ważne jest, aby rozpocząć szkolenie już w wieku szczenięcym, gdy bernardyn jest bardziej podatny na naukę i mniej skłonny do nawyków, które mogą być trudne do zmiany w późniejszym czasie.

Bernardyna należy wychować w sposób stanowczy, ale nie agresywny. Ta rasa reaguje najlepiej na pozytywne wzmocnienia, takie jak smakołyki, pochwały i zabawa. Szkolenie bernardyna powinno obejmować podstawowe komendy, takie jak „siad”, „zostań” czy „chodź”. Istotne jest także nauczenie psa chodzenia na smyczy, co jest szczególnie ważne ze względu na jego masę i siłę. Bernardyn musi mieć jasno określone zasady, co pomaga uniknąć problemów z zachowaniem w przyszłości.

Tak, bernardyny to psy inteligentne i szybko uczące się nowych komend. Dzięki swojej łagodnej i cierpliwej naturze są w stanie przyswoić wiele umiejętności, zwłaszcza jeśli szkolenie odbywa się w sposób pozytywny i regularny. Inteligencja bernardynów objawia się także w ich zdolności do rozumienia emocji opiekuna i odpowiedniego reagowania na sytuacje.

Bernardyn to rasa psów, która z natury nie ma skłonności do ucieczek. Psy te są lojalne wobec swoich opiekunów i bardzo przywiązane do domu oraz rodziny. Jednak jak każdy pies, mogą wykazywać zainteresowanie nowymi zapachami czy dźwiękami, co w rzadkich przypadkach może prowadzić do chwilowych eskapad. Kluczowe znaczenie ma tu odpowiednie ogrodzenie posesji oraz regularne spacery, które zaspokoją potrzeby eksploracyjne psa.

Ucieczki u bernardynów mogą zdarzać się w sytuacjach, gdy pies jest zaniedbany emocjonalnie lub ma za mało ruchu. Ta rasa wymaga bliskości z opiekunami i aktywności fizycznej, aby uniknąć nudy, która mogłaby prowadzić do niepożądanych zachowań. Dobrze socjalizowany bernardyn, wychowany w troskliwej atmosferze, rzadko będzie próbował oddalić się od swojego domu.

Większość bernardynów nie ma naturalnych predyspozycji do pływania, choć zdarzają się osobniki, które czerpią radość z zabaw w wodzie. Ich masywna budowa ciała oraz gęsta sierść sprawiają, że mogą mieć trudności z unoszeniem się na wodzie przez dłuższy czas. Bernardyn potrzebuje odpowiedniego wprowadzenia do środowiska wodnego, jeśli ma polubić pływanie.

Niektóre psy tej rasy, szczególnie w młodym wieku, mogą wykazywać większą ciekawość wobec wody. Jeśli właściciel chce, aby bernardyn oswoił się z pływaniem, powinien zachować ostrożność i zawsze nadzorować psa podczas zabaw w wodzie. Ważne jest, aby unikać głębokich i szybko płynących wód, które mogą być niebezpieczne dla dużego psa tej rasy.

Bernardyn to pies, który z natury nie jest skory do nadmiernego szczekania. Psy te są spokojne i zazwyczaj szczekają tylko w uzasadnionych sytuacjach, takich jak obecność obcych na posesji czy niepokojące dźwięki. Ich czujność i wrodzona ostrożność czynią je dobrymi stróżami, jednak nie należy oczekiwać od nich ciągłego ostrzegania przed zagrożeniami.

Szczekanie bernardyna często jest głębokie i donośne, co może być odstraszające dla potencjalnych intruzów. Dzięki swojej zrównoważonej naturze bernardyny nie są jednak hałaśliwe, co czyni je odpowiednimi psami zarówno do domów z ogrodem, jak i do miejsc bardziej spokojnych, gdzie nadmierne szczekanie byłoby problematyczne.

Bernardyn to duży pies, który mimo swojej masywnej budowy potrzebuje regularnej aktywności fizycznej, aby utrzymać dobrą kondycję i zdrowie. Psy tej rasy nie są jednak szczególnie wymagające pod względem intensywności ćwiczeń. Wystarczają im codzienne spacery o umiarkowanym tempie oraz czas spędzony na świeżym powietrzu.

Ważne jest, aby bernardyn miał okazję do swobodnego ruchu, ale należy unikać nadmiernego forsowania, zwłaszcza w młodym wieku, kiedy jego stawy i kości wciąż się rozwijają. Dla bernardyna idealnym rozwiązaniem są spacery w naturalnym otoczeniu, takie jak parki czy lasy, gdzie może eksplorować i węszyć. Ogród to również świetne miejsce, które pozwala mu na aktywność w dowolnym momencie.

Bernardyn to pies znany ze swojej masywnej budowy i siły, jednak jak wiele ras olbrzymich, ma pewne skłonności zdrowotne, które wymagają szczególnej uwagi. Właściciele bernardynów powinni pamiętać, że zdrowie tych psów w dużej mierze zależy od właściwej opieki, diety i regularnych wizyt u weterynarza. Bernardyny są stosunkowo odporne, ale jak każda rasa, mają swoje specyficzne problemy zdrowotne.

Bernardyny, będąc dużymi psami, są narażone na pewne schorzenia typowe dla ras olbrzymich:

• Dysplazja stawów biodrowych i łokciowych – częsta przypadłość dużych psów, która prowadzi do problemów z poruszaniem się. Regularna kontrola stawów jest kluczowa.
• Skręt żołądka – poważny i potencjalnie śmiertelny stan, który wymaga natychmiastowej interwencji weterynaryjnej. Podawanie posiłków w mniejszych porcjach pomaga zmniejszyć ryzyko.
• Problemy z sercem – w tym kardiomiopatia, która może wpływać na długość życia psa. Regularne badania serca są zalecane.
• Choroby oczu – takie jak entropium (podwinięcie powiek), które może wymagać leczenia chirurgicznego.
• Otyłość – bernardyny łatwo przybierają na wadze, co obciąża stawy i narządy wewnętrzne.

Średnia długość życia bernardyna wynosi od 8 do 10 lat, co jest typowe dla psów dużych ras. Długość życia psa tej rasy zależy od wielu czynników, takich jak genetyka, jakość opieki, odpowiednia dieta i regularne wizyty u weterynarza. Warto pamiętać, że zdrowy styl życia i unikanie otyłości mogą znacząco wpłynąć na długość życia bernardyna.

Pielęgnacja bernardyna jest kluczowa, aby utrzymać jego sierść i skórę w dobrej kondycji. Bernardyn to rasa o gęstym podszerstku i włosie okrywowym, które wymagają regularnego szczotkowania. Sierść bernardyna, zwłaszcza u odmiany długowłosej, ma tendencję do kołtunienia, dlatego warto używać szczotek przeznaczonych dla psów dużych ras.

Regularne sprawdzanie uszu, przycinanie pazurów oraz higiena jamy ustnej to kolejne istotne elementy pielęgnacji. Bernardyny nie wymagają częstych kąpieli, chyba że ich sierść jest silnie zabrudzona.

Tak, bernardyny gubią sierść, szczególnie w okresie linienia, które występuje dwa razy do roku – wiosną i jesienią. W tych okresach konieczne jest częstsze szczotkowanie, aby usunąć martwy włos i zapobiec nadmiernemu rozprzestrzenianiu się sierści w domu. Regularna pielęgnacja pozwala również na kontrolę stanu skóry i szybkie wykrycie ewentualnych problemów.

Bernardyn nie jest idealnym wyborem dla alergików, ponieważ jego sierść i podszerstek mogą powodować reakcje alergiczne. Dodatkowo psy te często mają obfite ślinienie się, co również może wywoływać alergie. Jeśli alergik planuje zakup bernardyna, zaleca się wcześniejsze spędzenie czasu z przedstawicielami tej rasy, aby sprawdzić, czy występują jakiekolwiek objawy alergii.

Bernardyn to rasa wymagająca dobrze zbilansowanej diety, bogatej w białko, tłuszcze i składniki wspomagające zdrowie stawów, takie jak glukozamina. Psy tej rasy powinny otrzymywać karmę dostosowaną do ich wieku, wagi i poziomu aktywności. Dla bernardynów szczególnie ważne jest unikanie nadmiernego karmienia, aby zapobiec otyłości i problemom ze stawami.

Dorosły bernardyn powinien otrzymywać dwa posiłki dziennie. Szczenięta i młode psy tej rasy wymagają częstszych posiłków – nawet cztery razy dziennie, aby zaspokoić potrzeby rosnącego organizmu. Ważne jest, aby posiłki podawać w spokojnym miejscu, unikając aktywności fizycznej przed i po jedzeniu, aby zmniejszyć ryzyko skrętu żołądka.

Cena bernardyna waha się od 4000 do 8000 zł, w zależności od renomy hodowli, pochodzenia szczenięcia oraz jego zgodności ze wzorcem rasy. Szczenięta z rodowodem i wysokiej klasy przodkami mogą kosztować nawet więcej.

Utrzymanie bernardyna to niemały wydatek. Koszty karmy, pielęgnacji, regularnych wizyt u weterynarza i ewentualnego leczenia schorzeń charakterystycznych dla tej rasy mogą sięgać nawet kilku tysięcy złotych rocznie. Wysokie koszty utrzymania wynikają również z potrzeby zakupu akcesoriów, takich jak duże legowisko czy smycze dostosowane do masy psa.

• Bernardyn to rasa znana z ratownictwa górskiego w Alpach. Psy te były wykorzystywane do odnajdywania i ratowania podróżnych zasypanych przez lawiny.
• Słynny bernardyn o imieniu Barry uratował ponad 40 osób na przełęczy św. Bernarda.
• Włos okrywowy bernardyna i jego obfity podszerstek są przystosowane do trudnych warunków pogodowych.
• Bernardyny były pierwotnie hodowane w klasztorze Wielkiej Przełęczy Św. Bernarda w Szwajcarii.
• Wbrew swojej olbrzymiej budowie bernardyn to pies rodzinny, znany z łagodności i cierpliwości wobec dzieci.